Опять в Северной Столице

Opnieuw in de Noordelijke Hoofdstad

In mijn vorige post, uit oktober van afgelopen jaar, berichtte ik al dat ik weer naar Sint-Petersburg zou gaan. Welnu, onderhand zit ik alweer een weekje in deze stad en o, wat is het fijn weer terug te zijn! Hieronder een kort overzicht van mijn belevenissen tot dusver.

Vrijdag 14/2
's Ochtends vroeg staat een volgepakt koffer in mijn woonkamer. Rond een uur of 8 stopt een veels te grote taxibus op de enige vrije parkeerplaats voor mijn huis. Volgens mij is de taxi er!
De koffer wordt naar buiten gesleept, ik kijk nog even na of alle lichten en verwarming uit zijn, draai de deur op slot en weg ben ik. Ik heb nog zat tijd voor mijn vlucht, maar dat zaken als aankomst op vliegvelden plan ik altijd ongelooflijk ruim in, dus dat zit wel snor. De taxichauffeur, die kennelijk uit Vriezenveen komt, rijdt richting Schiphol, terwijl ik uit het raam naar het voorbij glijdende polderlandschap kijk. Onderwijl vertelt de chauffeur over van alles en nog wat, vertelt waar hij vandaan komt, vraag waar ik vandaan kom ('O Maastricht, dat is een mooie stad!') en wanneer ik vertel dat ik naar Sint-Petersburg ga, komt hij echt op gang. Ja, hij zou er ook nog altijd heen willen, want Vriezenveen en Petersburg hebben toch wel een speciale band, legt hij uit: tot aan de 19de eeuw dreven mensen uit - out of all places - Vriezenveen flink handel in Sint-Petersburg. Deze 'Rusluie' trokken via de Baltische staten naar Petersburg en openden er op den duur ook vaste winkels, waaronder een sigarenzaak waar tsaar Aleksandr III graag zijn tabakswaren mocht kopen. Wat men wel niet kan leren van zo'n taxiritje!
Aangekomen op Schiphol kon ik meteen inchecken en door de douane. Bij Schiphol Plaza even ontbijten en toen naar het vliegtuig. Na een korte vlucht mocht ik in Frankfurt overstappen en toen, na een paar uur, was ik dan weer op het vliegveld Pulkovo. Ik ben weer in Rusland! :D
Bij de douane staan lange rijen omdat voor mij een vlucht uit Istanbul is geland en van sommige Turken het visum niet in orde bleek te zijn, waardoor de boel flink op werd gehouden. Maar na een ruime tijd werd er een stempel in mijn pas gezet en mocht ik dan echt Rusland weer in.
Met de taxi naar mijn gastgezin. Bij het huis van het gastgezin aangekomen belde ik naar het vrouwtje en binnen no-time werd ik binnen gelaten. Mezelf voorgesteld enzo, mijn kamer werd me gewezen, mij werd getoond hoe alles werkte in huis en toen kon ik eindelijk op mijn bed neerploffen. Na even een beetje bijgekomen te zijn, installeerde ik me in de keuken en dronk een grote kop thee terwijl het vrouwtje over van alles vertelde.
Daarna nog even een flink end over de Nevskij Prospekt wandelen. Allerlei herinneringen kwamen weer terug terwijl ik daar liep. 'Daar heb ik gegeten met een vriendin,' 'Daar hebben we met 1 mei gestaan.' 'Daar hebben we de laatste avond gegeten.' en meer van dat soort sentimentele dingen.

De Gostinyj Dvor

Zaterdag 15/2
Uitslapen en weer de stad in. Met de metro naar de plek tot waar ik de dag ervoor gelopen was en verder de Nevskij aflopen.
De tuin bij het Russisch Museum (Михайловский Сад) bleek open te zijn. Hier was is vorig jaar nog niet geweest, dus nu maar eens dat ding verkennen. Rondgewandeld, foto's gemaakt en toen sloeg het noodlot toe.
Terwijl ik verder liep over de Nevskij kwam een straatverkoper met kalenders op me toegelopen. Ik stopte niet en bleef doorlopen, terwijl ik zei dat ik geen interesse had. De man bleef zich opdringen en ik bleef zeggen dat hij op kon hoepelen met zijn kalenders. Opeens liep hij weg en ik was blij van hem af te zijn. Echter, toen ik een paar minuten later een foto wilde maken, merkte ik dat het borstzakje van mijn jas open was en ik voelde: weg telefoon! De kalendermeneer had op slinkse wijze mij mijn telefoon afhandig gemaakt! Ik verwenste de hele wereld naar een andere planeet en marcheerde terug naar de plek waar ik die knurft voor het laatst had gezien. Natuurlijk was hij allang met de noorderzon vertrokken.
In sneltreinvaart ben ik naar huis gegaan om meteen via internet al mijn wachtwoorden te wijzigen en mijn telefoon te blokkeren bij de Rabobank (niet dat iedere wildvreemde zomaar aan mijn bankgegevens kan, maar je weet maar nooit). Daarna de verzekering gecontacteerd per mail, dus een antwoord zou nog een paar dagen op zich laten wachten.
Met flink de pest in ben ik toen naar een telecomwinkel gegaan om een soortgelijke telefoon te kopen. Gelukkig verkoopt men hier Chinese merken die de EU niet inkomen, dus voor een niet al te hoog bedrag had ik een nieuwe mobiel. Maar alsnog was het behoorlijk vervelend!

Zondag 16/2
Met een Russische vriendin had ik afgesproken om te gaan lunchen. Samen met haar ben ik bij een klein restaurantje, gelijkend op La Place, gaan zitten en al met al hebben we daar iets van drie uur gezeten. Toen onze wegen zich weer scheidden, heb ik mijn wandeling van de dag ervoor afgemaakt en ben naar het Paleisplein gelopen en daarna naar de Neva, want ik was benieuwd hoe het ijs erbij lag. Ik moet namelijk even opmerken dat ook in Rusland de winter dit jaar bijna non-existent is geweest: het heeft een week stevig gevroren en nu is het al bijna een maand aan het dooien, met alleen heel af en toe nachtvorst.
Zoals verwacht was het ijs er slecht aan toe: geen wandelingen over de Neva dit jaar. Wat dat wel weer meeviel, was dat veel gebouwen die vorig jaar in de steigers stonden, nu allemaal klaar waren! Dat levert weer mooie plaatjes op. :D

De steigerloze Sjtab-Kvartira

Wat nog over is van het ijs op de Neva - in de verte het fort, slecht zichtbaar door de natte sneeuw

Maandag 17/2
Vroeg opstaan, want om 9u had ik met de tweedejaars studenten afgesproken bij metrostation Чернышевская. Zij waren namelijk de dag ervoor pas aangekomen en wisten niet hoe ze bij het NIP moesten komen. Om 9u (of eigenlijk vijf over negen) was ik bij de metro en na even op laatkomers gewacht te hebben, wandelden we naar het NIP, waarbij ik aanvankelijk per ongeluk een verkeerde binnenplaats binnenliep, maar dat leverde gelukkig geen problemen op.
Terwijl de studenten hun eerste colleges hadden, had ik mijn eerste werkdag. Of nou ja, werken... Een echte taak had ik die eerste dag nog niet echt. Ik had een kort gesprek met mevr. Chevalier, de directrice van het NIP. Ik vertelde over mijn stageonderzoek/scriptie en zij vertelde mij het een en ander over mijn werkzaamheden. Verder werd mij verteld hoe bepaalde dingen werkten en na de colleges van de tweedejaars was er een kennismaking voor hen met het NIP. Hierbij was ik ook aanwezig om hier en daar mijn ervaring van vorig jaar te delen.
Na de kennismaking stelde ik voor om de tweedejaars een korte stadswandeling te geven. Het NIP vond het goed en ik liet mij voor de eerste middag excuseren. Met de tweedejaars ben ik naar een telecomzaak geweest zodat zij Russische SIM-kaarten konden kopen. Nadat zij een half uur (!) in de zaak hadden rondgehangen, zijn we naar de metro gelopen, waar zij een abonnement wilden kopen. Nadat ook dit een kwartier had geduurd, gingen we dan eindelijk de stad in.
Na een korte stadswandeling had iedereen wel honger gekregen. Gelukkig wist ik nog wel een restaurant, zodat we die avond bij de Брынза ('Brynza' = Geitenkaas) zijn gaan eten.

Het torentje van de Admiraliteit, dit keer zonder steigers

Dinsdag 18/2
Niets bijzonders. Gewoon een werkdag. Voor de eerste keer heb ik Russische zeemannen geholpen bij hun examen. Ik moet ze laten zien hoe de site van de toets werkt en als ze klaar zijn, mail ik naar het bedrijf in Nederland waarbij ze het examen afleggen opdat zij mij dan weer de uitslag en een evt. certificaat mailen.
Daarnaast was 's avonds een vergadering op het NIP, waarbij ik natuurlijk ook weer aanwezig was. Het programma voor de komende weken werd doorgenomen en bepaald werd dat ik mee zal gaan helpen bij het vertalen van de NIP-website naar het Engels.

Woensdag 19/2
Wederom niet veel bijzonders. Na de colleges van de tweedejaars gingen zij gezamenlijk naar de Kitchen Creative Space. Dit is een soort van open keuken, die je voor een x-aantal uren kan reserveren, zodat je er zelf kan koken, drinken, wat je ook wil. Het NIP had hier geregeld dat we hier Russische studenten die Nederlands studeren zouden treffen. Een paar van hen kende ik al, dus het was leuk om hen weer te zien. Daarnaast was er nu een groep eerstejaars, die het vooral leuk vonden om hun Nederlands (wat na een half jaar studie van echt een goed niveau was!) te oefenen.

Donderdag 20/2
Laatste werkdag van de week. Qua werk wederom niet veel bijzonders, behalve dan dat ik begon met het vertalen van stukjes voor de site.
Mijn scriptiebegeleider, die elk jaar een week naar Petersburg komt om te checken of alle tweedejaars goed zijn aangekomen, was al sinds dinsdagavond in Petersburg. Ik sprak hem over mijn scriptie en hij raadde me aan om naar de Russische Nationale Bibliotheek te gaan. Dat klonk interessant! Hij was zelfs bereid om mij te helpen een vergunning te krijgen om de bieb binnen te kunnen.
Zodoende trof ik hem om 4u bij de bieb. Van het NIP had ik een отношение meegekregen. Dit is een brief waarin staat dat ik voor mijn scriptie toegang nodig heb tot de 18de en 19de-eeuwse werken die in de bieb liggen. Dit zou kunnen helpen bij het verkrijgen van een biebpasje (uiteindelijk heeft niemand me hierom gevraagd, maar goed).
In de bieb moest ik mijn tas en jas afgeven en een klein formuliertje invullen. Daarna met dit papiertje een klein hokje in, waar een bibliothecaresse het papiertje doornam, de gegevens verwerkte, met een webcam een foto van me maakte en na vijf minuten had ik een pasje.
Wat er daarna verder gebeurde in de bieb, vertel ik in een latere post wel, want deze post is nu al zo lang! Maar ik kan wel verklappen dat ik een paar tijdschriften uit de 19de eeuw heb doorgebladerd :)

foto's komen in een latere post!

Vrijdag 21/2
Vrijdag werk ik niet, dus kon ik lekker uitslapen. Ik had het adres gevonden van een букинист (tweedehands boekwinkel), dus ben ik die eens op gaan zoeken. Het was een klein winkeltje, dat helemaal volgestouwd was met boeken, waar ik eens even door gesnuffeld heb.
Daarna was om 4u in het Museum van Religie een lezing en discussie met als thema 'Nederlandse tolerantie'. Aangezien het NIP mee had geholpen met de organisatie, waren de studenten en ik ook uitgenodigd. Derhalve stond ik om 4u bij het museum, waar we eerst een korte rondleiding door de tijdelijke expositie van Nederlandse religieuze kunst uit de 17e eeuw kregen.
Daarna begon de lezing. Het bleek dat iedere deelnemer aan de discussie een praatje had voorbereid en daarom rekte zich de lezing nogal lang. Een echte discussie kwam er daarna niet meer: het was meer een 'roep je vraag naar het panel en wij beantwoorden hem voor je'.
Na afloop besloten de tweedejaars om ergens te gaan eten. Wederom werd mijn hulp ingeschakeld. Helaas waren de twee restaurants die ik voorstelde allebei vol, dus gingen we op de gok ergens eten. Het viel zeker niet tegen!

De straat bij het Museum van Religie

Zaterdag 22/2
Om 11u 's ochtends had ik met wat tweedejaars afgesproken om naar de Hermitage te gaan. Over de Hermitage zal ik niet veel vertellen, alleen wat foto's laten zien.

De Pauwenklok

De ramen van de Hermitage zijn een beetje vies :P

Amor en Psyche

Zondag 23/2
DAG VAN DE VERDEDIGER VAN HET VADERLAND! ДЕНЬ ЗАЩИТНИКА ОТЕЧЕСТВА!
De hele dag niet veel gedaan, behalve wat door de stad gewandeld. 's Avonds had ik met de tweedejaars afgesproken bij de rivier om naar het vuurwerk en de kanonschoten te kijken/luisteren.
Het was leuk.
Op maandag bleek dat de dames uit de groep tweedejaars onderling de aanwezige mannen onderling verdeeld hadden en zodoende kreeg ik van Laetitia een zak chocolaatjes en een zak chips met de smaak 'vleesgelei en mierikswortelpuree' (het is onderhand doorgesijpeld dat ik het leuk vind om af en toe één van die nogal aparte chipssmaken uit Rusland te proberen), vergezeld door een kort gedichtje. Een attentie die ik zeker waardeer!