zondag 14 december 2014

Fragment uit 'Vaders en Zonen'

Om deze blog in leven te houden in tijden waarin nu eenmaal minder gereisd kan worden, heb ik besloten om af en toe een vertalinkje op de blog te gooien. Hierbij de eerste!
Het volgende fragment vormt de slotparagraaf van Ivan Toergenjevs wereldberoemde roman 'Vaders en Zonen' (Отцы и дети). De roman verscheen in 1862 en is opgedragen aan Vissarion Belinskij, de literair criticus die min of meer aan de wieg heeft gestaan van het realisme in de Russische literatuur. Het gekozen fragment beschrijft het graf van hoofdpersoon Jevgenij Bazarov, de nihilist, vertegenwoordiger van 'de nieuwe generatie'.
De volledige tekst valt (in het Russisch) te lezen op http://az.lib.ru/t/turgenew_i_s/text_0040.shtml

zondag 1 juni 2014

Скопье

Skopje

Het is weer voorbij. Mijn drie maanden durende stage bij het Nederlands Instituut in Sint-Petersburg zit erop. 13 mei vloog ik weer terug naar Nederland (of nou ja, naar Düsseldorf) om daarna een weekje in Nederland te zitten.

Een weekje? Ja, een weekje maar! Op 20 mei was het weer tijd voor de jaarlijkse reis van mijn studievereniging MOST. Dit jaar gingen we een week naar Macedonië!

Dinsdag 20 mei vertrokken we met onze groep in alle vroegte vanaf vliegveld Eindhoven en waren zo tegen het middaguur in Skopje.

zaterdag 10 mei 2014

День Победы! (фотосерия)

De Dag van de Overwinning (fotoserie)

De lantaarnpalen zijn uitgedost met vlaggen

Terwijl iedereen stond te wachten op de parade, begon het heel hard te regenen.

donderdag 17 april 2014

Москва - 2.0

Moskou - 2.0

Afgelopen weekend ben ik weer buiten Petersburg geweest. Dit keer moest ik zowaar 'werken'! :O
Als stagiair ging ik met de studenten mee tijdens hun excursie naar Moskou. Op hun programma werd ik aangegeven als сопровождающий (begeleider), compleet met telefoonnummer en al, dus heel even voelde ik me een beetje belangrijk.

dinsdag 8 april 2014

Русский финский город: Выборг

Een Russische Finse stad: Vyborg

Afgelopen weekend was het wederom tijd om iets moois buiten Sint-Petersburg te bezoeken. Dit keer was de stad Vyborg aan de beurt. Deze stad ligt ongeveer 125 km ten noorden van Petersburg, op ongeveer 20 km van de grens met Finland. Vyborg ligt niet in de Republiek Karelië, maar gewoon nog in de Leningradskaja Oblast, maar door de nabijheid van de Finse grens wordt er wel al een redelijk woordje Fins in de stad gesproken. Opschriften in musea zijn derhalve ook tweetalig. De Finnen noemen de stad overigens Viipuri.

zaterdag 29 maart 2014

Ломоносов / Ораниенбаум

Lomonosov / Oranienbaum

Twee posts in twee dagen tijd?!? :O :O :O :O OMGWTFROFLBBQ!!!! :O
Ja, inderdaad, hold your horses, dit is inderdaad de tweede post in twee dagen tijd, want na die korte post van gisteren vind ik een post over een ander onderwerp wel op zijn plaats.

Oranienbaum in 1716


vrijdag 28 maart 2014

Царское Село

Tsarskoje Selo

Afgelopen vrijdag, dus precies een week geleden, ben ik met één van de tweedejaars naar het mooie Царксое Село (Tsarskoje Selo, lett. 'Tsarendorp'). Dit is één van de mooiste voorsteden van Petersburg en het is eigenlijk opmerkelijk dat ik vorig jaar tijdens mijn drie maanden durende verblijf niet in dit plaatsje ben geweest.
Het plaatsje werd in 1710 gesticht door Peter de Grote en heette aanvankelijk Sarskoe Selo (stam: het Finse Saari, dat 'eiland' betekent), maar dit werd al snel verbasterd tot de huidige naam. In de communistische tijd heette het plaatsje Пушкин (Poesjkin), zoals het plaatsje formeel nog steeds heet. Enkel het paleizencomplex heet momenteel nog Tsarskoje Selo.


zondag 16 maart 2014

Выходные прогулки

Weekendwandelingen

Omdat het dit weekend opeens ging sneeuwen - wat ik sinds mijn aankomst hier nog niet echt mee had gemaakt, want ook hier stelt de winter dit jaar niks voor - besloot ik gisteren en vandaag om wat te gaan wandelen langs bezienswaardigheden waar ik vorig jaar niet ben geweest. Deze - met name die van mijn wandeling van vandaag - lagen in niet echt de meest fotogenieke wijken (lees: in halve industriegebieden), maar het waren toch leuke wandelingen :)

donderdag 13 maart 2014

Путь к закрытым городам

De weg naar gesloten steden

...aldus luidt een nummer van de Russische band Пилот, maar het is wel enigszins van toepassing op mijn tijdverdrijf van afgelopen weekend.
Donderdagavond, 6 maart, ben ik met een tweedejaarsstudent naar het rockfestival Чартова Дюжина geweest. Deze naam komt trouwe lezers van mijn blog natuurlijk bekend voor, want vorig jaar ben ik naar hetzelfde festival geweest. Enige verschillen: nu waren er andere bands en de locatie was anders. Dit jaar werd het concert gehouden in het Ледовый Дворец ('IJspaleis'), het stadion van het Petersburgse hockeyteam СКА. En wat betreft de bands: dit jaar kwamen Ленинград ('Leningrad', mijn favoriete Russische band), ДДТ, Ночные Снайперы en Ляпис Трубецкой. Het was weer een geweldig festival, vooral nu mijn favoriete band ook optrad! Misschien dat ik in de loop van mijn verblijf hier nog enkele liedjes van ze plaats, maar in deze post zal ik niet verder over het festival schrijven, want ik heb in het weekend nog iets veel boeienders gedaan!

donderdag 27 februari 2014

Тем временем, в мире новостей...

Ondertussen in het nieuws...

Ik beloofde een post over de Nationale Bibliotheek, maar er is toch een onderwerpje wat nu een grotere prioriteit heeft, mijns inziens: het actuele nieuws. Of in ieder geval: wat momenteel in Rusland in het nieuws is.

Het is al een tijd in het Nederlandse nieuws, maar in het Russische nieuws is er momenteel bijna niets anders te vinden: Oekraïne. Of preciezer: de spannende situatie op de Krim.
Het zal niemand ontgaan zijn dat er recentelijk in Oekraïne een machtswisseling heeft plaatsgevonden: de oude corrupte president Viktor Janoekovitsj is naar aanleiding van de protesten vertrokken en sinds vandaag is er een nieuwe interim-regering. Wat echter in het Nederlandse nieuws vandaag pas langzaam doordringt, maar in Rusland gisteren al over werd bericht, is de gespannen situatie op de Krim.
De Krim is, zoals velen natuurlijk al weten, of in ieder geval horen te weten, een schiereiland dat in het zuiden van Oekraïne ligt. Het is een populaire vakantiebestemming voor zowel Russen als Oekraïners vanwege de mooie natuur en het fantastische klimaat. Binnen Oekraïne vormt het een aparte republiek met als hoofdstad Simferopol. De bevolking bestaat voor het merendeel uit Russen en er is een Tataarse minderheid. Verder is het nogal van belang om te weten dat het gebied door Rusland op de Turken is veroverd in de 18de eeuw, het gebied binnen de Sovjet-Unie tot Rusland behoorde, totdat Chroesjtsjov in 1954 het gebied aan de Oekraïense SSR gaf en tegenwoordig is het nog steeds de thuisbasis van de Russische Zwarte Zeevloot, die gelegerd is in Sevastopol, een haven die Rusland van Oekraïne 'least'.



Na de wisseling van de macht in Kiev zijn gisteren in Simferopol twee groepen demonstranten de straat op gegaan: Russen en Tataren. De Tataren hebben het niet zo op die Russen, sinds Stalin na de Tweede Wereldoorlog alle Tataren uit de Krim liet deporteren en zij gingen dus ook de straat op om hun steun voor het nieuwe regime te betuigen. De andere groep demonstranten demonstreerde juist tegen het nieuwe regime. Zij zijn aanhangers van de beweging die de Krim terug willen krijgen bij Rusland.
Gisteren troffen de twee groepen elkaar bij de Rada (parlement) van de Krim en volgens de Russische berichtgeving werd er met Russische vlaggen gezwaaid en flink heen en weer geschreeuwd. Twee mensen zijn bij de demonstraties omgekomen: een vrouw bezweek in het gedrang en een man kreeg een hartaanval.
De demonstraties gingen tegen de avond uit elkaar, maar in de nacht van gisteren (26/2) en vandaag (27/2) bezetten enkele onbekenden het parlementsgebouw en de ministerraad. Zij waren gewapend met mitrailleurs. Toen Simferopol vanochtend wakker werd, was de Russische vlag gehesen op het parlementsgebouw.
En toen ging het snel.
Russische BTR's (gepantserd infanterievervoer) werden in de buurt van Simferopol gesignaleerd. De nieuwe Oekraïense president heeft Rusland te kennen gegeven dat indien deze niet terug naar hun basis zouden keren, Oekraïne het als oorlogsdaad zal beschouwen. Tegen een uur of vier bleek dat de pantserwagens door verkeerspolitie waren tegen gehouden en weer terugkeerden naar waar ze vandaan kwamen. Inmiddels hadden de Russen te kennen gegeven dat zij geheel binnen de grenzen van hun afspraken met Oekraïne handelden.
Het parlement is nog steeds bezet en omsingeld door agenten. Het openbaar vervoer van Simferopol ligt plat. De sites van het parlement, de ministerraad en enkele andere overheidsinstanties liggen plat. Enkele andere sites zijn door hackers aangevallen.
De president van Oekraïne heeft patriotten in de Krim opgeroepen overheidsgebouwen te verdedigen.
Nieuwe demonstranten hebben zich verzameld bij het parlementsgebouw en schreeuwen leuzen als 'De Krim is Russisch!' en 'Geen steun voor de interim-regering!'
Het Krimse parlement gaat 25 mei een referendum houden over mogelijke uitbreiding van de autonomie van de Krim. De te behandelen stelling is 'De autonome republiek van de Krim is een zelfstandige staat en valt onder de Oekraïense op basis van contracten en overeenkomsten.'
Twee legerhelikopters zijn boven Simferopol gespot.

Het bezette parlement. De vlag is die van de Krim en op het bord staat 'De Krim is Russisch'
Bron: www.kommersant.ru
De live-verslaggeving op www.kommersant.ru is enigszins chaotisch, maar het geeft wel een inzicht in hoe de situatie zich ongeveer ontwikkeld. Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat zij de Russische visie op het conflict weergeven, maar de Nederlandse verslaggeving, die wel flink achterligt op de Russische, bevestigd het merendeel van wat de Russen schrijven.
De situatie op de Krim is zeer spannend en ik zal het de komende tijd in de gaten blijven houden. Het kan alle kanten op!

Op straat houdt Ivan-met-de-pet zich er ook mee bezig. Zojuist zat ik met de tweedejaars, die college hadden gehad in het Russisch Museum, even bij te komen bij de Teremok (dat bliny-restaurant). Ik zat op mijn telefoon het laatste nieuws betreffende de Krim te checken, toen Luuk, één van de tweedejaars in gesprek raakte met een medewerker, die toevallig aan het tafeltje naast ons zijn lunch zat te nuttigen. Hij had snel door dat ik over de Krim aan het praten was en stuurde het gesprek in die richting.
'De Krim,' zei hij, 'wordt weer Russisch. Dat is zeker. Het ís ook Russisch. Dat het Oekraïens is nu, dat is heel onlogisch. Er is veel Russisch bloed vergoten om dat gebied te veroveren. De Russen hebben er zó hard voor gevochten, dat zelfs de Turken moesten toegeven dat het dan echt aan Rusland toebehoort.
Oekraïne zal nu in drieën vallen, want dat oosten moet niks van het westen hebben en andersom.'

Ook het vrouwtje bij wie ik nu woon, had een uitgesproken mening over de kwestie: 'Het is het beste als de Krim weer Russisch wordt. Die Oekraïners hebben de Krim helemaal kapot gemaakt. In de Sovjettijd hebben we er allemaal mooie sanatoria en vakantieparken gebouwd, maar zodra Oekraïne onafhankelijk werd, hebben zij die hele kust aan rijken gegeven. Jij bent een politicus, dan krijg jij hier een stukje land. Jij bent een goede rechter, dan krijg jij daar een stukje land.
Over het algemeen is Oekraïne verkeerd bezig. Ze zijn al 20 jaar onafhankelijk en in die tijd zijn ze nooit tevreden geweest met ook maar één leider. Er is altijd wel wat aan de hand en ze wijzen allemaal naar elkaar. Begrijpen ze dan niet dat Russen en Oekraïners Slavische broeders zijn?'

maandag 24 februari 2014

Опять в Северной Столице

Opnieuw in de Noordelijke Hoofdstad

In mijn vorige post, uit oktober van afgelopen jaar, berichtte ik al dat ik weer naar Sint-Petersburg zou gaan. Welnu, onderhand zit ik alweer een weekje in deze stad en o, wat is het fijn weer terug te zijn! Hieronder een kort overzicht van mijn belevenissen tot dusver.

Vrijdag 14/2
's Ochtends vroeg staat een volgepakt koffer in mijn woonkamer. Rond een uur of 8 stopt een veels te grote taxibus op de enige vrije parkeerplaats voor mijn huis. Volgens mij is de taxi er!
De koffer wordt naar buiten gesleept, ik kijk nog even na of alle lichten en verwarming uit zijn, draai de deur op slot en weg ben ik. Ik heb nog zat tijd voor mijn vlucht, maar dat zaken als aankomst op vliegvelden plan ik altijd ongelooflijk ruim in, dus dat zit wel snor. De taxichauffeur, die kennelijk uit Vriezenveen komt, rijdt richting Schiphol, terwijl ik uit het raam naar het voorbij glijdende polderlandschap kijk. Onderwijl vertelt de chauffeur over van alles en nog wat, vertelt waar hij vandaan komt, vraag waar ik vandaan kom ('O Maastricht, dat is een mooie stad!') en wanneer ik vertel dat ik naar Sint-Petersburg ga, komt hij echt op gang. Ja, hij zou er ook nog altijd heen willen, want Vriezenveen en Petersburg hebben toch wel een speciale band, legt hij uit: tot aan de 19de eeuw dreven mensen uit - out of all places - Vriezenveen flink handel in Sint-Petersburg. Deze 'Rusluie' trokken via de Baltische staten naar Petersburg en openden er op den duur ook vaste winkels, waaronder een sigarenzaak waar tsaar Aleksandr III graag zijn tabakswaren mocht kopen. Wat men wel niet kan leren van zo'n taxiritje!
Aangekomen op Schiphol kon ik meteen inchecken en door de douane. Bij Schiphol Plaza even ontbijten en toen naar het vliegtuig. Na een korte vlucht mocht ik in Frankfurt overstappen en toen, na een paar uur, was ik dan weer op het vliegveld Pulkovo. Ik ben weer in Rusland! :D
Bij de douane staan lange rijen omdat voor mij een vlucht uit Istanbul is geland en van sommige Turken het visum niet in orde bleek te zijn, waardoor de boel flink op werd gehouden. Maar na een ruime tijd werd er een stempel in mijn pas gezet en mocht ik dan echt Rusland weer in.
Met de taxi naar mijn gastgezin. Bij het huis van het gastgezin aangekomen belde ik naar het vrouwtje en binnen no-time werd ik binnen gelaten. Mezelf voorgesteld enzo, mijn kamer werd me gewezen, mij werd getoond hoe alles werkte in huis en toen kon ik eindelijk op mijn bed neerploffen. Na even een beetje bijgekomen te zijn, installeerde ik me in de keuken en dronk een grote kop thee terwijl het vrouwtje over van alles vertelde.
Daarna nog even een flink end over de Nevskij Prospekt wandelen. Allerlei herinneringen kwamen weer terug terwijl ik daar liep. 'Daar heb ik gegeten met een vriendin,' 'Daar hebben we met 1 mei gestaan.' 'Daar hebben we de laatste avond gegeten.' en meer van dat soort sentimentele dingen.

De Gostinyj Dvor