De Moskouse metro is een
wonderlijk iets. Ik raad iedereen aan om minstens één keer in zijn of haar
leven af te dalen in dat onvoorstelbare tunnelnetwerk om met een treintje onder
de grond van de ene kant van de stad naar de andere te zoeven.
Reeds in tsaristische tijden
werden plannen gesmeed om Moskou van een metronetwerk te voorzien. De plannen voorzagen
in een ondiepe ondergrondse en hier en daar zelfs bovengronde metro, die zelfs
het Rode Plein zou doorkruisen. Na goedkeuring door de Doema gooiden de Eerste
Wereldoorlog en de Russische Burgeroorlog roet in het eten en het zou
uiteindelijk duren tot de Stalintijd voor er daadwerkelijk een schop in de
grond werd gezet. Stalin, die de Russische bevolking wilde tonen dat zij een
daadwerkelijk stralende toekomst tegemoet gingen onder het gesternte van het
communisme, investeerde in enkele grootse architecturele projecten, waar de
metro er één van was.
Zo geschiedde het dat in
1935 de Moskouse metro operationeel werd. Wat aanvankelijk begon als één
metrolijntje van 11 km en 13 stations is tegenwoordig uitgegroeid tot een
complex geheel van 12 lijnen (plus een monorail en een aan het metronet
aangesloten ringlijn van de spoorwegen), met 313 km aan spoor en 188 stations
in 2012 (dank u, wikipedia).
 |
| De eerste stations van de Moskouse metro |
