Бюрократия

Bureaucratie

Ik heb jullie al verteld over het feit dat Wit-Rusland bekend staat om haar overweldigende bureaucratische machine. Nou, dit heb ik de afgelopen dagen wel aan den lijve ondervonden!

Gisteren gingen we voor de eerste keer naar de universiteit. Na een flinke wandeling kwamen we om 11 uur aan bij de universiteit. De deurwachter herkende ons natuurlijk niet en sprak ons aan. We zeiden dat we naar kamertje zoveel-zoveel moesten omdat we een afspraak met een vrouw van de afdeling “Russisch voor Buitenlanders” hadden. De deurwacht vertelde ons heel nuchter dat de tweede verdieping – waar het kamertje lag – afgesloten was en dit dus gewoon niet waar kon zijn. Uhhh… Juist…

Gelukkig had een docente ons gestuntelde Russisch gehoord en meteen de vrouw erbij gehaald met wie we een afspraak hadden. Zij nam ons mee naar een lokaaltje op de begane grond en vertelde ons in helder Russisch dat de 2^de verdieping inderdaad dicht was in verband met een heel belangrijk examen. Daarom zou ze de intake-toets maar in dat lokaaltje doen. We maakten de toets, die bestond uit 130 multiple-choice vragen en ik was als eerste klaar. Daarom mocht ik als eerste met haar een 1-op-1 gesprek doen. Ze stelde me wat vragen over van alles en nog wat en daarna mocht ik op de gang wachten (in de tussentijd was ze even gaan navragen of de 2^de verdieping alweer open was, maar kwam terug met de mededeling dat dit неизвестно [onbekend] was…).

Toen iedereen klaar was, was de beruchte tweede verdieping weer geopend. Hier gingen we dan eindelijk naar het kamertje van het деканат en begon de voltooiing van de inschrijvingsprocedure. Dit ging als volgt: Eerst kregen we een contract dat onze inschrijving definitief maakte, dat we in drievoud moesten ondertekenen. Vervolgens kreeg ieder van ons een groot papier in drievoud en een klein papiertje. Het grote papier moest afgegeven worden bij een specifieke vestiging van de BelInvestBank aan de andere kant van de stad en ging over de betaling van de cursus. Het kleine papiertje moest worden ingediend bij een willekeurige vestiging van de BelarusBank en betrof de betaling voor het registreren in Wit-Rusland (dat was ik nog vergeten te vermelden: als je in Wit-Rusland verblijft voor een periode langer dan 4 dagen, dien je je te registeren bij de vreemdelingendienst. De uni regelt dit voor ons, maar daar vragen ze wel geld voor).

Wij dus in sneltreinvaart naar de dichtstbijzijnde metrohalte gelopen. Daar moesten we nog жетоны (metromuntjes) kopen. Ze kostten 1500 roebel (ongeveer €0,14). Met de metro zijn we naar de andere kant van de stad gereisd om daar de BelInvestBank te zoeken. Bij de bank hebben we toen om de beurt onze grote papieren in drievoud afgegeven en het cursusgeld betaald. We kregen een papiertje terug dat we dan weer op de universiteit dienden af te geven. Dus wij weer terug geraced naar de universiteit om nog snel dit papiertje af te geven.

Communistische superheldenmozaïek bij de bank :P

Met het kleine papiertje zijn we bij een vestiging van de BelarusBank naar binnen gestapt. Hier weer hetzelfde gedoe: papiertje afgeven, 50000 roebel betalen en we kregen weer een papiertje als bewijs van betaling.

Met dit laatste papiertje zijn we vandaag weer naar de universiteit geweest. Samen met dit papiertje moesten we onze paspoorten afgeven, die worden momenteel geregistreerd. Totdat we de passen terug hebben, hebben we een kleine officiële verklaring van de universiteit, waarin staat dat we studeren aan de MGLU en dat zij onze passen hebben voor registratie. Morgen krijgen we onze paspoorten terug.

Zo, dus dat was al het geregel, geren en geteken (bij elk papiertje dat werd uitgewisseld, moesten we één of meerdere handtekeningen zetten) dat vooraf ging aan vandaag. Vandaag was namelijk de eerste echte lesdag! We kregen vanochtend te horen in welke groepen we naar niveau waren ingedeeld. Ik zit samen met twee anderen in groep 3, één iemand zit in groep 5 en eentje in groep 7. Er zijn in totaal 8 groepen en hoe hoger het groepsnummer, hoe meer de cursus een beginnerscursus is.

Heb ik overigens al verteld dat ik bij elke papiertjesoverdracht, handtekening of whatever mijn paspoort moest laten zien?!? Nee? Nou, dat is dus bureaucratie! 

Самолёты, таможня и чемоданы

Vliegtuigen, douane en koffers

Om 2:49 hield ik het niet meer... Ik moest opstaan! De wekker zou om 3u gaan, dus proberen om weer te gaan slapen zou zinloos zijn. Ik sta op, slof de fusie in, waar twee huisgenoten nog tv zitten te kijken, en eet een sneetje brood.

Het bleek frisjes toen ik om 4:15 buiten op de taxi stond te wachten. Toen deze een kwartier later dan eindelijk aan kwam zetten, gingen we op weg naar Schiphol. Hier checkten we snel in, haasten ons door de douane en de x-ray scanner en om 7u vertrok het vliegtuig, geheel volgens schema, naar Wenen.

In Wenen een snelle overstap, die gelukkig werd opgehouden door weer zo'n leuke scanner en snel in het vliegtuig naar Minsk.

Na een vlucht van 1u en 40min kwamen we dan eindelijk aan in Minsk. Het eerste dat opviel: het was WARRUM!!! Op het vliegveld volgden we de bordjes "verplichte zorgverzekering", sloten een verzekeringetje af en gingen naar de douane. Hier waren drie rijen voor drie loketten. Na twee keer in de verkeerde rij te hebben gestaan, stonden we dan eindelijk in de goede rij en onze visa werden gestempeld. Daarna koffers ophalen, toen ik tot mijn schrik zag dat de hoek van mijn koffer kapot was! Misschien was het koffer wel kapot gegaan door de grote hoeveelheid spul die erin zat, misschien wel door de voorzichtige omgang van het vliegveldpersoneel met koffers. Bij nadere inspectie bleek, dat het stiksel van het koffer wel heel netjes kapot was gegaan. Opzet in het spel! Mijn verdenking ligt vooralsnog bij de Wit-Russische douane, die misschien bij een scan van het koffer iets meende te zien en dus mijn koffer meende te moeten molesteren. Gelukkig heb ik nog een maand om te bedenken wat ik hier nu mee aan moet vangen...

Maar enfin, we waren dus aan de Wit-Russische kant van de douane beland, oftewel: we stonden in de aankomsthal. De kleine aankomsthal stond volgepakt met mensen (alsof het nog niet warm genoeg was!). Terwijl ik geld ging wisselen, ging de enige vrouw van ons gezelschap buiten een peuk roken en zocht een derde lid van onze groep als een bezetene naar een pinautomaat, om na het vliegveld binnenstebuiten te hebben gekeerd erachter te komen dat hij al vanaf het begin naast een automaat stond...

Vervolgens begon een queeste om een taxi te vinden. Na wat speurwerk vonden we een taxi die voor een totaalbedrag van $25 ons wel naar onze flat wilde brengen (bedenk dat het vliegveld een kleine 40 km buiten Minsk ligt). Onderweg zagen we mooie boslandschappen en graanakkers aan ons voorbij vliegen. Opeens weken de bossen opzij om plaats te maken voor een grote, kegelvormige heuvel met een smal hoog bouwwerk erop. Dit is de Курган Славы, oftewel "Mound of Glory". De taxichauffeur vertelde dat dit een Sovjetmonument was ter herinnering aan de Grote Vaderlandse Oorlog (WO2).

In de stad reden we lange tijd over de Onafhankelijksheidsboulevard, de langste straat van de stad, zeg maar het Nevskij Prospekt van Minsk. We reden door saaie Sovjet-flat-wijken en langs de gigantische Nationale Bibliotheek.

Een kleine 10 min later waren we bij onze flat. Een klein oud vrouwtje, Tatjana, wees ons de weg naar onze kamers, die op de 11de verdieping liggen. Deze verdieping wordt normaal bewoond door studenten van de MGLU, maar momenteel zitten er alleen buitenlanders die zomercursussen volgen.

Onze kamer is somber ingericht: er staan vier bedden (ondanks dat we slechts met twee mensen op deze kamer zitten), een paar smalle kasten en een bureautje. Ons raam kijkt uit op een schitterende oranje bouwval uit de Sovjettijd. Met één andere kamer delen we een kleine badkamer en een wc. Op onze verdieping is één keuken, die zo simpel is ingericht, dat het niet in woorden te bevatten valt.
Grappige is een notitie, die in onze kamer hangt. Hier het leukste stukje: 

De kamer

Завтра...

Morgen...

Een blauw rolkoffer ligt open op de vloer onder mijn hoogslaper, tot de rand toe gevuld met een breed scala aan shirts, broeken, handdoeken, boeken en badspul. Bovenop ligt een reisgids, een notitieblok en de reader van het college grammatica.
Daarnaast staat een grijze laptoptas met natuurlijk een laptop erin. Verder zitten hierin alle dingen voor onderweg: paspoort met visum, vluchtboeking en verder allerlei andere meuk voor onderweg, zoals Misdaad en Straf en een kaartspel dat hopelijk nog compleet is.

Dat kan maar één ding betekenen:
Morgen is het dan eindelijk zo ver! Ik ga naar Minsk! :D

Na een heel kort nachtje mag ik morgen dan om 3 uur opstaan, waarna ik mezelf even zal dwingen een snee brood te eten, nog mijn spullen even na zal gaan om vervolgens om 4.15 door een taxi op te worden gehaald.
Waarom zo vroeg? Nou ja, het vliegtuig van Austrian Airlines vertrekt helaas al om 7 uur! Maar ja, het voordeel is dan wel dat ik om 12.45 lokale tijd (GMT+2), na een overstap in Wenen, al in Minsk ben!

En hoe het daarna zal gaan... geen idee...! Ik ben benieuwd!

Посольство

Naar de ambassade

Het is dan eindelijk gebeurd: we zijn naar de ambassade geweest! Deze ligt in Den Haag in de buurt van het Vredespaleis.

Na veel organisatorische rompslomp in combinatie met reisgenoten die dan weer wel, dan weer niet konden of zelfs op vakantie waren, is het ons eindelijk gelukt om naar de ambassade te gaan.
Met een bundel papierwerk en paspoorten gingen we gisterochtend naar Den Haag (de ambassade sluit om 12u -.-' ). En een bundel papierwerk was het ook wel! Om een visum voor Wit-Rusland aan te kunnen vragen heb je nodig: een aanvraagformulier, pasfoto, uitnodiging uit Wit-Rusland en natuurlijk een paspoort. Daarnaast moet je ook nog kunnen bewijzen dat je de betaling voor het visum al hebt voldaan.

Пасольства Рэспублікі Беларусь У Каралеўстве Нідэрландаў

Bij de ambassade, een herenhuis aan de Anna Paulownastraat in Den Haag, moesten we in de kelder in een saaie wachtkamer bij een loket onze papieren afgeven. De medewerker die ons hielp, had de originele uitnodigingen van de MGLU al per post ontvangen. Aanvankelijk wilden de mensen van de MGLU deze per post naar ons opsturen, wat lang zou duren én geld zou kosten! Daarom hadden we om scans gevraagd, die we zelf mee konden nemen naar de ambassade. Deze hebben we ook gekregen en meegenomen, maar de originele uitnodigingen waren ons kennelijk al voor. Dit verbaasde de medewerker van de ambassade, die ons rustig, doch streng, mededeelde dat we voortaan die papieren zelf mee moesten nemen.
Wat de medewerker in kwestie verder nog irriteerde, was dat we een expres-visum aan hadden gevraagd. "When do you fly?" vroeg hij met een sterk Russisch accent. Ik vertelde dat we 27 juli pas vertrekken en legde hem uit dat we eigenlijk het plan hadden om onze paspoorten eerder op te halen: vlak voordat een van de reisgenoten op vakantie zou gaan (inmiddels was deze al terug) en daarom hadden we toen een snel visum nodig gehad. De medewerker keek ons glazig aan en vroeg niet verder: de ambassade verdient er toch meer aan (groepsvisum express is €20,- p.p.).

Vandaag was het visum klaar. Na wat treinvertraging kwamen we aan bij het pand aan de Anna Paulownastraat en konden meteen onze visa ophalen. IJverig bladerden we door onze paspoorten, maar wat bleek: geen visa! Omdat we een groepsvisum hadden aangevraagd, kregen we een A4'tje met daarop onze namen en paspoortnummers en een visumsticker met stempel. Wat een anticlimax! Nu maar hopen dat we dan ten minste wel stempels in onze passen krijgen.

Что такое Белоруссия?

Wat is Wit-Rusland?

Wit-Rusland (Russisch: Белоруссия [be-la-roes-si-ja] of Wit-Russisch: Беларусь [be-la-roes]) is een land in Oost-Europa. Het land ligt ingeklemd tussen Rusland, Oekraïne en de EU-lidstaten Polen, Litouwen en Letland. Het land heeft ongeveer 9,5 miljoen inwoners en is qua oppervlakte het 16de land van Europa. De hoofdstad is Minsk (Минск), waar ik dus komende zomer zal verblijven.

Daar ligt het dus...

Maar waar zou je Wit-Rusland nou van moeten kennen? In Nederland zou je het land om twee redenen kunnen kennen:
1) Je bent boer en kent de tractors van het merk "Belarus", die in dit land gemaakt worden.
2) Je kijkt wel eens het nieuws en hebt beelden gezien van demonstranten in de straten van Minsk.

Wit-Rusland is officieel een democratische republiek, met een president die door het volk wordt gekozen. Al sinds 1994 regeert president Aleksandr Loekasjenko (die laatst nog nieuws maakte omdat hij een mogelijke opvolger naar voren heeft gebracht). Bij de laatste verkiezingen (in 2011) werd Loekasjenko met ongeveer 76% van de stemmen wederom tot president verkozen. Loekasjenko, die ook wel Kolchoznik wordt genoemd omdat hij opzichter van een kolchoz was, is onafhankelijk presidentskandidaat, dus onafhankelijk van welke partij dan ook. Wel heeft hij een beweging die hem steunt: Belaja Roes (Белая Русь; "Wit Roethenië"), ingericht naar voorbeeld van Poetins "Verenigd Rusland".

De officiële talen van Wit-Rusland zijn Russisch en Wit-Russisch. Ondanks haar officiële status als landstaal, is het Wit-Russisch een minderheidstaal in het land. Het wordt voornamelijk op het platteland in het westen van Wit-Rusland (en gek genoeg in delen van Polen) gesproken.

De munteenheid van Wit-Rusland is de Wit-Russische Roebel, afgekort met BYR, omdat dit nou eenmaal simpeler is om te schrijven. De BYR had tot 2010 een redelijk stabiele koers van €1 = 4000 BYR. Na 2010 is er echter een kleine inflatie geweest, waardoor de munt nu een wisselkoers kent van €1 = 10500 BYR. Klein verschilletje, toch?
De economie van het land is redelijk bijzonder. Na de onafhankelijkheid van het land in 1991 werd een wild kapitalisme ingevoerd, zoals dat ook in Rusland het geval was (en iedereen weet wat dat voor gevolgen heeft gehad). Toen Loekasjenko in 1994 aan de macht kwam, heeft hij echter veel hervormingen ongedaan gemaakt, waardoor het land weer een soort planeconomie kent, in de vorm van hoe Gorbatsjov de economie van de USSR had willen vormgeven. Van de bedrijven is 70% nog in handen van de staat en Loekasjenko heeft dit economisch bestel de naam "marktsocialisme" gegeven.
Verder is Wit-Rusland economisch erg afhankelijk van Rusland. Dit is het enige land dat nog flink wil handelen met haar kleine buurland en daarnaast is Wit-Rusland afhankelijk van de Russische olie.

Historisch gezien mag het wel opmerkelijk genoemd worden dat Wit-Rusland in 1991 onafhankelijk werd van de USSR. Waarom? Nou, voor 1991 heeft er nooit zoiets als Wit-Rusland bestaan!
Wit-Rusland is altijd onderdeel geweest van verschillende rijken: Polen, Litouwers en Russen hebben het land altijd overheerst. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het land bezet door de Duitsers en tijdens de Russische-Poolse Oorlog (1918-1919) heeft het land enkele maanden als Volksrepubliek Wit-Rusland bestaan, om vervolgens opgedeeld te worden tussen Rusland en Polen.

Wit-Rusland in 1918

Onafhankelijkheidsverklaring van de Volksrepubliek Wit-Rusland

Gedurende de Tweede Wereldoorlog zaaien de Duitsers dood en verderf in Wit-Rusland, waar behoorlijke partizanenactiviteit is. Honderden dorpen worden compleet uitgemoord (zoals in de film Иди и смотри te zien is) en Minsk wordt geheel met de grond gelijk gemaakt. Legendarisch is het verzet van de Sovjetsoldaten in het fort van Brest, maar daar kom ik hopelijk nog over te spreken (zoals dhr. Gerrits zou zeggen). Ik hoop namelijk nog naar Brest te kunnen gaan!
Tijdens de Sovjettijd was Wit-Rusland een Sovjetrepubliek: de BSSR. In 1991 besloot het republiekje zich onafhankelijk te verklaren en sindsdien hebben de Wit-Russen voor het eerst een eigen staat.

3 juli: De Dag van de Republiek, oftewel Onafhankelijkheidsdag. Altijd een vrolijk, feestelijk gebeuren! :P Voor meer sfeerimpressies: typ bij Google Afbeeldingen "день независимости беларуси"

Приветствую вас

Welkom iedereen!


Nou, dit is dus mijn blog. Ik ben een 21-jarige (over een paar dagen 22-jarige) student Russische Studies aan de universiteit Leiden. Aankomende zomer zal ik een maand studeren aan de Linguïstische Staatsuniversiteit te Minsk en volgend kalenderjaar zal ik drie maanden studeren in Sint-Petersburg. En wat daarna komt, geen idee!

Maar enfin, deze blog is bedoeld om mijn ervaringen tijdens mijn buitenlandse verblijven met jullie, mijn lezers, te delen. Nu weet ik niet of ik veel zal gaan schrijven, maar dit zal de tijd ons leren. ;)

Een beetje kitscherig plaatje: Wit-Rusland en haar vlag

Voor nu kan ik jullie zeggen dat ik op 27 juli vertrek naar het mooie Minsk. Hier zal ik met een paar vrienden een maand Russisch leren aan de MGLU, wat staat voor Минский Государственный Лингвистический Университет, oftewel "Minskse Linguïstische StaatsUniversiteit".
Aangezien het nog wel een klein maandje duurt voordat ik me in de hoofdstad van Wit-Rusland bevind, zal ik naar alle waarschijnlijkheid eerst enkele posts wijden aan algemene info over Minsk en Wit-Rusland.

Alvast veel leesplezier!