In Piter!!!
Yesssss.... Het is dan eindelijk zover! Ik ben nu al sinds zaterdagavond in Petersburg!!! :D Ik zal mijn vrolijkheid over dit feit voor de rest van deze post proberen te verbergen en proberen een overzicht te geven van wat ik uit heb gespookt de laatste tijd.
Vrijdag, 1 februari, Leiden, Nederland
Het inpakken gaat door. Maar nu for real. Mijn halve klerenkast blijkt te passen in het enorme koffer. Terwijl eerst Golden Earring, daarna Muse door de speakers schalt, verdwijnt het ene shirt na het andere in het donkerblauwe monster. Op het vliegveld zou blijken dat ik 21,4 kg aan bagage bij elkaar had geschraapt.
's Avonds komen mijn broertje en een onderbuur eten en als zij weg gaan, wordt het dan toch wel spannend. Terwijl de wijzers van de klok saai rondjes blijven draaien, word ik steeds nerveuzer en uiteindelijk ga ik slapen.
Zaterdag, 2 februari, Leiden, Nederland, 4:30
De wekker gaat. Verdorie, maar vier uurtjes geslapen! Voor een laatste keer het weerbericht voor Petersburg checken en dan mijn PC uitschakelen. Even een drinkontbijt naar binnen gieten en dan controleren of ik alles wel gepakt heb. Ik zet mijn spullen in de fusie, doe mijn kamer op slot en zet nog even de tv aan. Dan komt een huisgenoot en een vriend van hem binnen. Overduidelijk net uit café en бухой (katjelam). Ze besluiten te gaan frituren, mijn maag draait zich om (mijn maag was net met enorme tegenzin dat drinkontbijt begonnen te verteren).
Zaterdag, 2 februari, Leiden, Nederland, 5.25
Ik besluit de Klik vaarwel te zeggen, loop de trap af met mijn koffer, laptoptas en schoudertas. Over 20 minuten zou de taxi er moeten zijn, dus laat ik die maar opwachten op de hoek van de straat. Ik slenter over de doodstille straat en zie halverwege een taxi staan. "Die zal wel op iemand anders wachten," denk ik en loop verder. Ik sta op de hoek van de straat, wacht vijf minuten - het is nu 5.30 - en de taxi staat er nog steeds. Ik loop op de taxi toe en vraag of hij soms op mij wacht. De besnorde meneer met Mediterraans uiterlijk zegt van wel en ik leg mijn donkerblauwe monster alvast in de kofferbak. Ik zeg de snormeneer dat we nog even op een medereiziger en haar vriend moeten wachten. Die zouden rond 5.45 moeten komen, dat was namelijk de tijd die ik eigenlijk met de taxichauffeur af had gesproken.
Terwijl we wachten, steekt de snormeneer een sigaret op en begint het lichtjes te regenen. Op het moment dat de snormeneer op het punt staat mijn koffer uit de kofferbak te gooien en weg te rijden, komen de andere passagiers aanlopen. Gelukkig!
Zaterdag, 2 februari, Rotterdam Airport, Nederland, 6.15
We komen aan op het vliegveld, betalen snorrie en gaan het vliegveldje binnen. De twee anderen die op dezelfde vlucht zitten, zijn er al met hun entourage. We begroeten hen en dan komen mijn ouders binnen. Inchecken, even wat drinken in de bar, afscheid nemen, douane, wachten bij de duty free winkeltjes en dan boarden. Terwijl we naar het vliegtuig lopen, zie ik op het terras van het vliegveld mijn ouders staan, wild zwaaien en het vliegtuig in.
Om 8.40 vertrekt het vliegtuig.
Zaterdag, 2 februari, München, Duitsland, rond 10u
Het vliegtuig begint te dalen, we zien de huizen dichterbij komen. Nog 1 minuut (letterlijk!) en we gaan landen. Dan plots: het vliegtuig trekt weer snel omhoog. Wat is dit? De piloot roept om dat een traumahelikopter was geland op het vliegveld en we onze landing dus moesten afbreken. Na even cirkelen landden we dan echt.
Op het vliegveld even opnieuw door de douane, naar de wc sprinten en het volgende vliegtuig in.
Zaterdag, 2 februari, Poelkovo, Rusland, rond 2u/5u
Rond 5 uur (lokale tijd, dus 2u in NL) landt het vliegtuig bij vliegveld Poelkovo, het vliegveld van Petersburg. De piloot roept trots om dat we 20 minuten eerder zijn geland dan verwacht. Vervolgens roept hij om dat de slurf van de terminal vast zit gevroren en we dus nog wel even in het vliegtuig zullen zitten.
Na een tijdje gaat de deur open en kunnen we via een trapje uit het vliegtuig stappen en worden we met een stampvolle bus naar de terminal gebracht. Visumcontrole, bagage ophalen en dan.... We zijn er!!!
In de verouderde aankomsthal regelen we voor ons vieren een grote taxi. De man achter de balie van het taxibedrijf krijgt via zijn walkie-talkie de volgende vraag van de taxichauffeur "Какие у них чемоданы?" ("Wat voor soort koffers hebben ze ?"), waarop de man antwoord met "Ну, хаха, большие!" ("Nou, haha, grote!").
Vijf minuten later komt een stationwagon-achtige taxi aangereden die ons naar ons appartement brengt. De rit duurt iets van een half uur en toont ons de meeste mooie wijken van de stad: grijze flats en oude fabrieken. Juist...
Als we aankomen bij het appartement staat een vriendin me al op te wachten. Zij doet hier een stage en moest eerder beginnen, dus woonde zij er al twee dagen. Ze toont ons de codes van de elektronische sloten en we kunnen naar binnen. Het appartement is groot, gemeubileerd (alhoewel sommige meubels uit elkaar vallen) en ligt heel mooi.
Zaterdag, 2 februari, Sint-Petersburg, Rusland, rond 6u
We gaan de stad in! Ons appartement ligt bijna op de hoek van een zijstraat van de Невский Проспект (Nevskij Prospekt, de belangrijkste straat van de stad), dus we zijn al snel bij vanalles. We kopen Russische sim-kaartjes en gaan eten. Daarna lopen we de straat af tot aan de Гостиный Двор (Gostinyj Dvor, zeg maar het eerste 'winkelcentrum' van de stad) en nemen dan de metro terug. Metromuntjes kosten maar 28 Roebel (= €0,69).
Thuis gekomen, zitten we nog even in de woonkamer, drinken een glaasje wodka (om te vieren dat we er zijn, duh) en gaan slapen.
Zondag, 3 februari, Sint-Petersburg, Rusland
Nadat iedereen uit had geslapen en we ontbeten hadden, gingen we de stad in. We hadden maar één sleutel van ons appartement, dus moesten we van de huisbazin sleutels bij laten maken. Hiervoor vonden we een winkeltje vlakbij het Московский Вокзал (Moskou-station). Het zou een kwartier duren om de sleutels bij te maken, dus in de tussentijd bezochten we even het station, dat van binnen redelijk mooi versierd is.
Toen we de sleutels hadden, gingen we ergens even eten en vervolgens namen we de trolleybus naar Gostinyj Dvor en wandelden naar de Спас-на-Крови (Spas-na-Krovi).
De Spas-na-Krovi is één van de bekendste kerken van Petersburg. De kerk staat op de plaats waar in 1881 de extreemlinkse terreurgroep Народная Воля (Wil van het Volk) een bomaanslag pleegde op tsaar Aleksandr II, die erbij dodelijk werd verwond. Zijn opvolger, Aleksandr III, schreef een wedstrijd uit met betrekking tot het ontwerpen van een gedenkteken. Het winnende ontwerp was gebaseerd op de Basiliuskathedraal in Moskou. Om de kerk te bouwen, moest een hele wijk plat worden gegooid, maar dat kon in die tijd nog.
De kerk is van buiten versierd met allerlei mozaïeken, onder andere van de wapens van de gouvernementen van het Russische tsarenrijk. Deze versieringen lopen door tot op de torentjes. Onderaan de kerk hangen beschrijvingen van alle goede daden die Aleksandr II wel niet had gedaan tijdens zijn bewind: het verdrag van Peking, de Grote Hervormingen etc. etc.
Van binnen is de kerk één groot mozaïek, waarin goud toch wel domineert. Een klein dakje beschermt de precieze plaats waarop de tsaar verwond werd en de mozaïeken die hieromheen zijn gemaakt, doen vermoeden dat men de dood van de tsaar en de dood van Jezus aan elkaar gelijk wilde stellen.
Toen we uitgekeken waren in de Spas-na-Krovi (hij was, op de mozaïeken na, best wel leeg), gingen we naar het Дом Зингера (Singerhuis), tegenwoordig bekend als Дом Книги (Huis van het Boek). Dit in het begin van de 20ste eeuw gebouwde pand was eigendom en kantoor van het o zo bekende naaimachinemerk Singer. Tegenwoordig is het een chique boekwinkel.
Maandag, 4 februari, Sint-Petersburg, Rusland
Het was vroeg opstaan om 8 uur. We zouden om 9.30 een docent uit Leiden treffen die ons de weg naar het NIP zou wijzen, dus haastten we ons met ontbijten en raceten naar de metro. Één halte later stond de docent op ons en onze medestudenten te wachten. We liepen via de Таврический Сад (Taurische Tuin) naar het NIP. Hier hadden we drie colleges: Conversatie, Schrijftaal en Grammatica. Allemaal werden ze gegeven door hele vriendelijke docenten, dus dat belooft veel goeds voor de rest van het semester! Na de colleges vertelde het hoofd van het instituut ons nog wat belangrijke info.
Toen we klaar waren zijn we via de Taurische Tuin terug gelopen naar de metro, hebben boodschappen gedaan en dat was dat.
Yesssss.... Het is dan eindelijk zover! Ik ben nu al sinds zaterdagavond in Petersburg!!! :D Ik zal mijn vrolijkheid over dit feit voor de rest van deze post proberen te verbergen en proberen een overzicht te geven van wat ik uit heb gespookt de laatste tijd.
Vrijdag, 1 februari, Leiden, Nederland
Het inpakken gaat door. Maar nu for real. Mijn halve klerenkast blijkt te passen in het enorme koffer. Terwijl eerst Golden Earring, daarna Muse door de speakers schalt, verdwijnt het ene shirt na het andere in het donkerblauwe monster. Op het vliegveld zou blijken dat ik 21,4 kg aan bagage bij elkaar had geschraapt.
's Avonds komen mijn broertje en een onderbuur eten en als zij weg gaan, wordt het dan toch wel spannend. Terwijl de wijzers van de klok saai rondjes blijven draaien, word ik steeds nerveuzer en uiteindelijk ga ik slapen.
Zaterdag, 2 februari, Leiden, Nederland, 4:30
De wekker gaat. Verdorie, maar vier uurtjes geslapen! Voor een laatste keer het weerbericht voor Petersburg checken en dan mijn PC uitschakelen. Even een drinkontbijt naar binnen gieten en dan controleren of ik alles wel gepakt heb. Ik zet mijn spullen in de fusie, doe mijn kamer op slot en zet nog even de tv aan. Dan komt een huisgenoot en een vriend van hem binnen. Overduidelijk net uit café en бухой (katjelam). Ze besluiten te gaan frituren, mijn maag draait zich om (mijn maag was net met enorme tegenzin dat drinkontbijt begonnen te verteren).
Zaterdag, 2 februari, Leiden, Nederland, 5.25
Ik besluit de Klik vaarwel te zeggen, loop de trap af met mijn koffer, laptoptas en schoudertas. Over 20 minuten zou de taxi er moeten zijn, dus laat ik die maar opwachten op de hoek van de straat. Ik slenter over de doodstille straat en zie halverwege een taxi staan. "Die zal wel op iemand anders wachten," denk ik en loop verder. Ik sta op de hoek van de straat, wacht vijf minuten - het is nu 5.30 - en de taxi staat er nog steeds. Ik loop op de taxi toe en vraag of hij soms op mij wacht. De besnorde meneer met Mediterraans uiterlijk zegt van wel en ik leg mijn donkerblauwe monster alvast in de kofferbak. Ik zeg de snormeneer dat we nog even op een medereiziger en haar vriend moeten wachten. Die zouden rond 5.45 moeten komen, dat was namelijk de tijd die ik eigenlijk met de taxichauffeur af had gesproken.
Terwijl we wachten, steekt de snormeneer een sigaret op en begint het lichtjes te regenen. Op het moment dat de snormeneer op het punt staat mijn koffer uit de kofferbak te gooien en weg te rijden, komen de andere passagiers aanlopen. Gelukkig!
Zaterdag, 2 februari, Rotterdam Airport, Nederland, 6.15
We komen aan op het vliegveld, betalen snorrie en gaan het vliegveldje binnen. De twee anderen die op dezelfde vlucht zitten, zijn er al met hun entourage. We begroeten hen en dan komen mijn ouders binnen. Inchecken, even wat drinken in de bar, afscheid nemen, douane, wachten bij de duty free winkeltjes en dan boarden. Terwijl we naar het vliegtuig lopen, zie ik op het terras van het vliegveld mijn ouders staan, wild zwaaien en het vliegtuig in.
Om 8.40 vertrekt het vliegtuig.
Zaterdag, 2 februari, München, Duitsland, rond 10u
Het vliegtuig begint te dalen, we zien de huizen dichterbij komen. Nog 1 minuut (letterlijk!) en we gaan landen. Dan plots: het vliegtuig trekt weer snel omhoog. Wat is dit? De piloot roept om dat een traumahelikopter was geland op het vliegveld en we onze landing dus moesten afbreken. Na even cirkelen landden we dan echt.
Op het vliegveld even opnieuw door de douane, naar de wc sprinten en het volgende vliegtuig in.
Zaterdag, 2 februari, Poelkovo, Rusland, rond 2u/5u
Rond 5 uur (lokale tijd, dus 2u in NL) landt het vliegtuig bij vliegveld Poelkovo, het vliegveld van Petersburg. De piloot roept trots om dat we 20 minuten eerder zijn geland dan verwacht. Vervolgens roept hij om dat de slurf van de terminal vast zit gevroren en we dus nog wel even in het vliegtuig zullen zitten.
Na een tijdje gaat de deur open en kunnen we via een trapje uit het vliegtuig stappen en worden we met een stampvolle bus naar de terminal gebracht. Visumcontrole, bagage ophalen en dan.... We zijn er!!!
In de verouderde aankomsthal regelen we voor ons vieren een grote taxi. De man achter de balie van het taxibedrijf krijgt via zijn walkie-talkie de volgende vraag van de taxichauffeur "Какие у них чемоданы?" ("Wat voor soort koffers hebben ze ?"), waarop de man antwoord met "Ну, хаха, большие!" ("Nou, haha, grote!").
Vijf minuten later komt een stationwagon-achtige taxi aangereden die ons naar ons appartement brengt. De rit duurt iets van een half uur en toont ons de meeste mooie wijken van de stad: grijze flats en oude fabrieken. Juist...
Als we aankomen bij het appartement staat een vriendin me al op te wachten. Zij doet hier een stage en moest eerder beginnen, dus woonde zij er al twee dagen. Ze toont ons de codes van de elektronische sloten en we kunnen naar binnen. Het appartement is groot, gemeubileerd (alhoewel sommige meubels uit elkaar vallen) en ligt heel mooi.
Zaterdag, 2 februari, Sint-Petersburg, Rusland, rond 6u
We gaan de stad in! Ons appartement ligt bijna op de hoek van een zijstraat van de Невский Проспект (Nevskij Prospekt, de belangrijkste straat van de stad), dus we zijn al snel bij vanalles. We kopen Russische sim-kaartjes en gaan eten. Daarna lopen we de straat af tot aan de Гостиный Двор (Gostinyj Dvor, zeg maar het eerste 'winkelcentrum' van de stad) en nemen dan de metro terug. Metromuntjes kosten maar 28 Roebel (= €0,69).
Thuis gekomen, zitten we nog even in de woonkamer, drinken een glaasje wodka (om te vieren dat we er zijn, duh) en gaan slapen.
 |
| Nevskij Prospekt at night |
Zondag, 3 februari, Sint-Petersburg, Rusland
Nadat iedereen uit had geslapen en we ontbeten hadden, gingen we de stad in. We hadden maar één sleutel van ons appartement, dus moesten we van de huisbazin sleutels bij laten maken. Hiervoor vonden we een winkeltje vlakbij het Московский Вокзал (Moskou-station). Het zou een kwartier duren om de sleutels bij te maken, dus in de tussentijd bezochten we even het station, dat van binnen redelijk mooi versierd is.
Toen we de sleutels hadden, gingen we ergens even eten en vervolgens namen we de trolleybus naar Gostinyj Dvor en wandelden naar de Спас-на-Крови (Spas-na-Krovi).
 |
| Московский Вокзал |
 |
| Спас-на-Крови |
De Spas-na-Krovi is één van de bekendste kerken van Petersburg. De kerk staat op de plaats waar in 1881 de extreemlinkse terreurgroep Народная Воля (Wil van het Volk) een bomaanslag pleegde op tsaar Aleksandr II, die erbij dodelijk werd verwond. Zijn opvolger, Aleksandr III, schreef een wedstrijd uit met betrekking tot het ontwerpen van een gedenkteken. Het winnende ontwerp was gebaseerd op de Basiliuskathedraal in Moskou. Om de kerk te bouwen, moest een hele wijk plat worden gegooid, maar dat kon in die tijd nog.
De kerk is van buiten versierd met allerlei mozaïeken, onder andere van de wapens van de gouvernementen van het Russische tsarenrijk. Deze versieringen lopen door tot op de torentjes. Onderaan de kerk hangen beschrijvingen van alle goede daden die Aleksandr II wel niet had gedaan tijdens zijn bewind: het verdrag van Peking, de Grote Hervormingen etc. etc.
Van binnen is de kerk één groot mozaïek, waarin goud toch wel domineert. Een klein dakje beschermt de precieze plaats waarop de tsaar verwond werd en de mozaïeken die hieromheen zijn gemaakt, doen vermoeden dat men de dood van de tsaar en de dood van Jezus aan elkaar gelijk wilde stellen.
 |
| Спас-на-Крови |
 |
| En "BOEM!" zei de tsaar! |
Toen we uitgekeken waren in de Spas-na-Krovi (hij was, op de mozaïeken na, best wel leeg), gingen we naar het Дом Зингера (Singerhuis), tegenwoordig bekend als Дом Книги (Huis van het Boek). Dit in het begin van de 20ste eeuw gebouwde pand was eigendom en kantoor van het o zo bekende naaimachinemerk Singer. Tegenwoordig is het een chique boekwinkel.
Maandag, 4 februari, Sint-Petersburg, Rusland
Het was vroeg opstaan om 8 uur. We zouden om 9.30 een docent uit Leiden treffen die ons de weg naar het NIP zou wijzen, dus haastten we ons met ontbijten en raceten naar de metro. Één halte later stond de docent op ons en onze medestudenten te wachten. We liepen via de Таврический Сад (Taurische Tuin) naar het NIP. Hier hadden we drie colleges: Conversatie, Schrijftaal en Grammatica. Allemaal werden ze gegeven door hele vriendelijke docenten, dus dat belooft veel goeds voor de rest van het semester! Na de colleges vertelde het hoofd van het instituut ons nog wat belangrijke info.
Toen we klaar waren zijn we via de Taurische Tuin terug gelopen naar de metro, hebben boodschappen gedaan en dat was dat.
 |
| Таврический Сад |
Hallo Emile,
BeantwoordenVerwijderenHeb net je reisverslag en je belevenissen van je 1e studiedag gelezen. Klinkt goed; geniet ervan en houd ons op de hoogte!
Love, mam
Dag Emile,
BeantwoordenVerwijderenUt geit diech good!
Jos en Marlou.