Vitebsk
Vrijdagmiddag, vijf uur. Een blauwe trein vertrekt vanuit Минск-Пассажирский. Aan boord ben ik en iemand
uit onze groep. Bestemming: Vitebsk.
Aldus begon mijn meest recente uitstap vanuit Minsk. Rond een uur of
negen ’s avonds komt de trein aan in het dan al donkere Vitebsk. Omdat we zo
laat aankwamen, hadden we een kamer gereserveerd (of liever gezegd: twee
éénpersoonskamers) in hotel Vitebsk. De terugreis was op zaterdag, om zes uur
’s middags.
Maar enfin: allereerst het hotel. Hotel Vitebsk werd gebouwd in 1978 en
kan dus geclassificeerd worden als “Sovjet-hotel”. De kamer was klein, maar dit
volstond voor een eenpersoonskamer. Het water was koud en het bad had geen
badstop. De telefoon was nog van het model “oh-mijn-god-met-dit-soort-dingen-belde-men-in-de-jaren-zestig”,
en mocht deze omschrijving niet volstaan: de telefoon was van oranje plastic,
met een bruin koord en draaischijf. De muren waren van gelakt hout en de ramen
waren al heel lang niet meer open geweest, althans, de verf bladderde eraf toen
ik een raam opendeed.
Maar voor de rest was de kamer goed: er was een televisie, het bed lag
uitstekend (maar helde wel een beetje waardoor ik er midden in de nacht bijna
uit viel), het uitzicht was fantastisch en de kamer was goedkoop (slechts €13)!
 |
| Het hotel |
En dan nu over de stad:
Volgens de legende werd Vitebsk in het jaar 974 door prinses Olga van
Kiev gesticht op het punt waar de Vitba en de Westelijke Dvina samenvloeien.
Dit verhaal is zeer onwaarschijnlijk en men neemt tegenwoordig aan dat de stad
door Scandinaviërs, op zoek naar handelsroutes met Griekenland, werd gesticht.
Hoe het ook zij, in Vitebsk neemt men het jaar 974 aan als stichtingsdatum.
Vitebsk ligt heel strategisch en is daardoor al sinds haar bestaan een
belangrijk handelscentrum en vaak van eigenaar gewisseld. In de 14de
eeuw werd de stad ingelijfd bij het Groothertogdom Litouwen en kwam in 1772 in
Russische handen. In 1812 vestigde Napoleon hier zijn hoofdkwartier tijdens de
veldtocht naar Moskou. In datzelfde jaar vond ook een grote veldslag plaats in
de buurt van de stad.
Gedurende de Russische overheersing ontwikkelde de stad zich tot een
industrieel en cultureel centrum: in 1887 werd hier de schilder Marc Chagall
geboren en in 1892 vestigde de bekende Russische schilder Repin zich hier.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de stad overspoeld door
vluchtelingen: het front was immers niet ver! In de onrust die hierdoor
ontstond, werd gemakkelijk bolsjewistische propaganda verspreid en reeds twee
dagen nadat Lenin de macht greep in 1917, had de stad al haar eigen Sovjet
opgericht.
De Tweede Wereldoorlog bracht dood en verderf naar Vitebsk. De Duitsers
vestigden een enorm garnizoen in de stad, waardoor de bevolking zeer zwaar werd
onderdrukt en vaak de dupe werd van vergeldingsacties. In 1944 werd de stad na
zeer zware gevechten weer bevrijd. Slecht 15 belangrijke gebouwen en 189
inwoners hadden het overleefd.
Tegenwoordig is de stad – na Minsk – hét culturele centrum van
Wit-Rusland. Hoewel de bevolking overwegend Russisch spreekt, ligt in deze stad
het enige theater ter wereld dat uitsluitend Wit-Russischtalige toneelstukken
vertoond en elk jaar vind in Vitebsk de Slavjanskij Bazar plaats: een
internationaal Slavisch festival. Op de plaats waar dit festival plaatsvindt,
is een enorm “zomeramfitheater” gebouwd: een enorm stadionachtig theater.
Daarnaast wordt de lokale held, Marc Chagall, nog steeds geëerd: er zijn twee
musea aan hem geweid en er staat een standbeeld van hem in de stad.
De stad is gebouwd aan weerszijden van de Westelijke Dvina. Aan de
westoever van deze rivier ligt het station. Middels de enorme Kirovbrug,
waarvan de relingen versierd zijn met hamers en sikkels, is deze helft van de
stad met het centrum verbonden.
Aan de oostelijke oever is het centrum van de stad te vinden. Deze is
gebouwd op twee heuvels, die van elkaar gescheiden worden door het riviertje
Vitba. Op de noordelijke heuvel ligt het oude centrum met haar kleine,
kronkelende straatjes met kleine huizen. Hier ligt ook het leeuwendeel van de
kerken, het oude stadhuis, een kleine dierentuin en het kunstmuseum, waar
enkele stukken van Chagall en Repin hangen.
Op de zuidelijke heuvel liggen bijna alleen maar Sovjetflats met als
centraal punt het Plein v/d Overwinning. Dit is een gigantisch vierkant plein
met aan de ene kant saaie flats en aan de andere kant een klein park met enkele
beeldengroepen, tanks, helikopters en een monument in de vorm van drie
omhoogwijzende bajonetten.
De noordelijke en zuidelijke heuvel worden met elkaar verbonden door
twee kleine bruggen: de Poesjkinbrug is van deze twee de oudste en is aan
weerszijden versierd met beelden van leeuwen. De andere brug, de Oktoberbrug,
is een heel stuk minder imposant.
Tot slot moet ik zeggen dat de stad heel erg groen is! Langs de oevers
van alle rivieren die de stad doorkruisen, zijn parken te vinden! Een zeer
positief iets!
Kortom: Vitebsk is een hele leuke stad!
 |
| Skyline van de oude stad |
 |
| Plein v/d Overwinning |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten